Pomimo, że sztuka Oceanii jest uważana za sztukę pierwotną, przyciąga ludzkie oko, intryguje i zaciekawia. Jest też unikatowym środkiem przekazu bezcennych informacji o kulturach, tradycjach i zwyczajach miejscowych plemion. Od lat 70 tych XX wieku, będąc sztuką wymierającą, sztuka Oceanii zaczęła być postrzegana jako doskonała inwestycja, świetny sposób lokowania pieniądza. Na światowych aukcjach ceny poszczególnych eksponatów dochodzą nawet do 1,5 mln dolarów, a średnio oscylują pomiędzy 1 mln a 1,3 mln dolarów. Obecnie najciekawsze i najcenniejsze okazy możemy oglądać w muzeach, ale również te wystawy są niezwykle rzadkie, i organizowane tylko w niektórych miastach świata. Stąd tak duża wartość kolekcjonerska tych eksponatów.
Pojęcie ‘sztuki prymitywnej’ narodziło się już na początku XX wieku. Kilkadziesiąt lat temu , wraz z przybyciem na tamtejsze tereny misjonarzy, kupców czy naukowców sztukę Oceanii zaczęły doceniać takie kraje jak Holandia, Niemcy, Austria Czy Stany Zjednoczone Ameryki. Zyskała swoją wartość rynkową, wywołując tym samym coraz większe zainteresowanie kolekcjonerów. W 1954 roku doczekała się pierwszego muzeum, Museum of Primitive Art w Nowym Jorku, które założone zostało przez Nelsona Rockefellera. Ameryka jednak na długo zapamięta rok 1961, kiedy to zaginął Michael Rockefeller. Choć oficjalnym powodem jego śmierci było utonięcie nieoficjalnie istnieje wiele teorii, w które obrosło jego zaginięcie.
Świat oczami Dos Gringos 