Po pożegnaniu się z Mentawajami wróciliśmy na Sumatrę, drugą co do wielkości wyspę Indonezji. Podobnie jak reszta, Sumatra jest bardzo ciekawa i zróżnicowana pod względem geograficznym, ale też kulturowym. Znajdziemy tu potężne wulkany, wspaniałe parki narodowe, wodospady, jeziora, dżunglę, zagrożone gatunki zwierząt, które żyją na wolności, czy bardzo interesujące, rdzenne plemiona.
Oczywiście my nie byliśmy w stanie zwiedzić całej wyspy, przeszkodą było to, co zawsze: brak czasu. Tak, to jest możliwe, że podczas czterech miesięcy podróży po Indonezji zabrakło nam czasu. Ten wyspiarski kraj jest tak duży i różnorodny, że nie sposób poznać go w tak szybko. Przejechać można, ale nic poza tym. Żeby przyjrzeć się mu bliżej, zobaczyć dokładniej potrzeba nawet kilku lat. My tyle nie mieliśmy.
Dlatego Sumatrę, z kilku powodów, musieliśmy potraktować trochę po macoszemu, ale i tak to, co widzieliśmy nas zachwyciło. Pojechaliśmy przede wszystkim na północ, gdzie poszliśmy na kilkudniowy trekking w dżunglę. W prowincji Aceh pozostały jeszcze resztki sumatrzańskich lasów deszczowych, które kiedyś pokrywały całą wyspę, teraz znajduje się tu Park Gurung Leuser gdzie na wolności żyją takie zwierzęta jak tygrysy sumatrzańskie, słonie czy nosorożce, nie wspominając oczywiście o orangutanach, które można spotkać na wolności tylko tutaj.
Udało nam się stanąć twarzą w twarz z kilkoma orangutanami, z czego jedną samicą, dość agresywną, która na dodatek była ze swoim dzieckiem. Emocji było co niemiara, i długo będziemy mieli co wspominać. Szczegóły opisaliśmy w książce, która ukaże się w kwietniu. W parku są także niezliczone gatunki innych małp jak np. Thomas New Leaf, gibony, makaki i wiele innych. Aby zobaczyć słonie i tygrysy sumatrzańskie należy udać się na dwutygodniowy trekking, głęboko w dżunglę, tam, gdzie nie ma już praktycznie ludzi. My oczywiście nie poszliśmy tak daleko, brak czasu, chociaż chęci było całe mnóstwo.
Świat oczami Dos Gringos 